insanları birbirine bağlayan şeyin ne olduğunu gerçekten bilen birisinin olmasına bağlıyor canetti insanın ölümsüzlüğünü..

yani söyle diyor: "insanları birbirine bağlayan unsurun ne olduğunu gerçekten bilen biri olsa insanı ölümden kurtarmayı başarabilirdi"

ölümsüzlük... sonsuz hayat gÖrevleri, sonsuz fotograflar, anlar, yeni cumleler, tekrarlar, bakışlar, sesler, özlemler..

işte tam da burada, özlem diyince, en sevdigimiz "arabesk" yaklaşımla,
bir soru daha kalıyor sabah sabah elimizde- yine canetti'den:
"peki ama hangi sevgi ölümü akla getirmeyecek kadar da kısadır ki?"

yanıtını bilen var mı acaba?
ölüm ama kimin ölümü? hem nerede ve nasıl?